بررسی عزت‌نفس و عوامل مؤثر بر آن در دانشجویان دانشکده‌های بهداشت و پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی گلستان در سال 1392

مقدمه: عزت نفس ارزشیابی پایدار و ثابت از خود تلقی می­شود و از جمله مفاهیمی است که در چند دهه اخیر مورد توجه بسیاری از محققان قرار گرفته است. این مطالعه با هدف تعیین عزت­نفس در بین دانشجویان دانشکده­های بهداشت و پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی گلستان در سال تحصیلی 93-1392 انجام شد. مواد و روش ­ها: در یک مطالعه مقطعی با رویکرد  توصیفی– تحلیلی360 نفر از دانشجویان که به صورت سرشماری  وارد مطالعه شده بودند، پرسشنامه عزت­نفس"کوپراسمیت" به همراه برخی از متغیرهای جمعیت­شناختی را تکمیل کردند. داده­های جمع­آوری شده  با استفاده از نرم افزار SPSS17  و  با آزمون­های آماری غیرپارامتری، ضریب همبستگی اسپرمن و رگرسیون لوجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. سطح معنی­داری  05/0 در نظر گرفته شد. یافته­ ها:  1/83% زن و 4/81%  افراد مجرد بودند. از نظر رشته تحصیلی بیشترین تعداد مربوط به رشته بهداشت عمومی6/25%  بود و 8/87%  دانشجویان مهمترین علت ورود به دانشگاه را علاقه به ادامه تحصیل ذکر کردند. میانگین نمرات عزت نفس کلی دانشجویان مورد بررسی12/7 ±91/35 با دامنه49- 9 بود . در کل، 332 (2/92%) دارای عزت نفس بالا بودند . نتایج تحلیل رگرسیون لوجستیک مشخص کرد که متغیرهای زندگی با خانواده و علاقمندی به ادامه تحصیل پیش­بینی­کننده­های سودمند برای عزت نفس بالا بودند(05/0p&le). نتیجه ­گیری: در پژوهش حاضر سطح  عزت­نفس اکثریت دانشجویان مورد بررسی بالا بود. علاقه­مندی به ادامه تحصیل و زندگی با خانواده از عوامل مؤثر بر افزایش عزت­نفس بود. توصیه می شود تلاش در جهت افزایش عزت­نفس، به صورت پایدار مورد توجه قرار گیرد، تا به عنوان یک مشخصه شخصیتی در برخورد با مشکلات به سازگاری بهتر دانشجویان  کمک کند .